In 2017 liep ik in de kelder van de V&D in Haarlem waar de afdeling hobby/knutsel artikelen stonden.
Ik was op zoek naar metaaldraad om een ketting te rijgen.
In plaats van met metaaldraad kwam ik met twee canvasdoeken, 5 tubes acrylverf en een aantal kwasten naar buiten.
Wat de mogelijkheden met acrylverf waren wist ik toen nog niet en de interesse om er eerst iets over te lezen voordat ik de verf in contact bracht met het doek had ik ook niet. Ik wilde meteen zien en voelen wat het effect zou zijn.
Een paar strepen bruine verf liet ik over het doek gaan. Totaal niet dekkend waardoor het witte doek duidelijk zichtbaar bleef door de bruine kleur heen. Dat er zowel transparante als dekkende verf is, wist ik toen nog niet.
Een ezel had ik nog niet. In de schuur stond een oud tafeltje dat ik verplaatste naar een klein kamertje in huis.
Een loep had ik nog niet dus ik bukte naar voren om een beetje te kunnen zien wat ik deed. Al snel werd duidelijk dat het dragen van een haarband handig is want mijn haarlok zat al snel in de verf.
Het resultaat van het doek mocht er niet zijn vond ik maar het schilderen had wel mijn interesse gewekt om het vaker te gaan doen.
Na vijf kleine doekjes vond ik het leuk om een groter formaat te nemen.
De verf beter leren kennen door te doen, begrijpen hoe het doek reageert en vooral heel veel bloemetjes oefenen waren de eerste maanden het doel van het schilderen in combinatie met inspanning en ontspanning.
Uit mijn omgeving kreeg ik een aantal positieve reacties en werd mij aangeraden om er verder mee te gaan. Ikzelf begreep niet dat de omgeving enthousiast reageerde en vermoedde dat zij dit zeiden omdat het misschien wel zichtbaar is dat het door een slechtziende is gemaakt die er totaal geen feeling voor heeft.
Op een avond zette ik de doeken bij grofvuil zodat het in de ochtend meegenomen zou worden en kocht ik weer nieuwe doeken om verder te experimenteren.
Een paar dagen nadat ik de doeken bij grofvuil had gezet werd ik dichtbij huis aangesproken door een jonge man die mij vroeg of ik Jacky ben.
Ik knikte, waarna hij vertelde drie doeken van mij in huis te hebben die hij bij grofvuil had gevonden.
Hij was onder de indruk en sprak ontzettend positief over mijn werk.
Voor mij een groot compliment, helemaal omdat hij nog niet wist dat ik schilder met maar één oog met 15% zicht. Langzaam ging ik geloven dat mijn werk er mag zijn.
Ondertussen zijn we ruim vier jaar verder. Ik schilder, leer en geniet nog steeds van het schilderen. Mijn zicht is in de jaren nog meer achteruit gegaan maar een loep zorgt er momenteel voor dat ik voor mijn gevoel voldoende zie.
Elke keer leer ik weer iets nieuws.
Ik vind het heerlijk om zelf te ontdekken en te bepalen wat ik wil zonder mij aan regeltjes te houden.
Een paar jaar geleden had ik mij ingeschreven voor een schildercursus die bestond uit 20 lessen. Ik kwam niet verder dan les twee.
Het is niets voor mij om te schilderen hoe het wordt gezegd en verwacht, ik doe het liever op mijn manier.