Regelmatig ben ik geïnspireerd en bruis ik van de ideeën. Waarna er iets op mijn pad komt dat het in de war gooit. Dit was en is zo’n week.
De wereld door een beslagen bril
Als je vaker mijn blogs leest weten jullie dat ik schilder met één oog waarmee ik zo’n 15% zie, als het meezit. Sinds 7 dagen zit het niet mee en is het zicht omlaag gegaan waardoor mijn schilderactiviteiten stil liggen. Het is of ik kijk door een beslagen bril waardoor een groot deel van mijn zicht ontnomen wordt.
Eye-opener
Schilderen, geeft mij naast dat het veel inspanning vergt, juist ook veel ontspanning en motivatie. Mij een weg schilder in mijn schilder wereld, waar ik mijzelf steeds beter leer kennen en ontwikkel.
Je begrijpt, ik ben op dit moment flink aan het balen dat ik niet kan schilderen.
Het is een oog met een geschiedenis: ik weet dat ik elke kans, dat mijn oog goed in staat is haar werk te doen, mag benutten omdat het achteruit kan gaan of het licht uit kan gaan.
Het is een pijnlijk besef maar net als bij andere obstakels geeft het ook inzicht hoe belangrijk het leven in het nu is.
Het is het bewust worden van het leven en de waardering voor veel, juist van de simpele handelingen-dingen die ik vaak als vanzelfsprekend beschouw. Waardoor ik dit soort momenten meer waardeer, dan wanneer het goed gaat.
Momenteel gebruik ik medicatie die de waas moet weghalen. Spannend, klote maar niet blijven piekeren want dat heeft geen zin.
Genieten zolang het mogelijk is.