Sommige situaties waarbij je angst voelt, moet je vooral uit de weg gaan. Angst is een emotie die zorgt dat je sneller reageert op gevaar en waarborgt in veel gevallen je veiligheid. Maar er zijn ook momenten waarbij je de angst juist wel moet aangaan, omdat ze het waard zijn je over je angst heen te zetten.
Voor de klas
De effectiefste manier om van presentatie angst af te komen is, volgens mij, door het gewoon te doen.
Afgelopen Woensdag had ik een afspraak in het ROC Almere, waar ik een gastles gaf over mijn ervaringen met kanker.
Eerder schreef ik in de blog ‘De kunst van verbinding’ dat ik 7 kleuren schijt wanneer ik tijdens de opening van een expositie iets over mijn schilderwerk vertel. Deze kleuren waren weer aanwezig toen ik in het lokaal stond en de leerlingen zag binnenkomen.
‘Waar ben ik aan begonnen’, vroeg ik me af.
Een dag eerder zat ik met Muriël op een terrasje in de zon. Terwijl ik tegenover haar zat deed ik mijn verhaal als een soort ‘kleine try-out’
Halverwege moest ik stoppen omdat ik aan het hyperventileren was. Nee, niet vanwege de stress maar door het gemis van mijn gehemelte.
Sinds mijn gehemelte verwijderd is, draag ik een prothese en dat is beter dan helemaal niets. maar het sluit absoluut niet goed tegen het omliggende gebied.
Hierdoor gaat er tijdens het praten veel lucht verloren via mijn neus en dat merkt mijn lichaam na een tijdje goed. Tintelende handen, snellere ademhaling en een draaierig gevoel in mijn hoofd zijn vaak de eerste effecten. Dan weet ik dat het tijd is om even mijn mond te houden.
‘Stel je voor dat ik dit, plus de nodige angst, morgen tijdens mijn presentatie ook heb’ Dat gaat een mooie voorstelling worden, zei ik tegen Muriël, voordat ik mezelf de tijd gaf om op adem te komen.
Zeven kleuren
Het vreemde was dat de kleuren vrij snel verdwenen toen ik begon met mijn verhaal voor de klas.
Ik was mij ervan bewust dat veel ogen op mij gericht waren en er van alles door de hoofden van de leerlingen zou gaan, maar dat was voor mij geen reden tot angst. Ik realiseerde mij ineens dat mijn verhaal hetzelfde blijft als gister op het terras met Muriël, alleen luisterde er nu meer mensen.
Ik stond er als mezelf, met een klein beetje schijt hoe ik op anderen zou overkomen en niet meer kan doen dan mijn best. Het zou mooi zijn als mensen een les uit mijn verhaal kunnen halen. Voor mij was deze dag leerzaam en heb ik een angst overwonnen.
Ook voor deze week staat er een afspraak in de agenda waarbij de zeven kleuren weer een rol kunnen gaan spelen.
Of misschien heb ik er wel weer gewoon schijt aan.